โรคอัมพาตสายเสียง

การตรวจโรคอัมพาตสายเสียง

อัมพาตสายเสียงอาจเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ สิ่งสำคัญคือเราจะต้องตรวจว่าโรคนี้รุนแรงถึงขั้นไหน สามารถที่จะรักษาได้หรือไม่ และต้องใช้เวลาในการรักษานานเท่าไร ดังนั้น วิธีการตรวจจะแตกต่างกันตามสาเหตุของโรค การตรวจ CT และ MRI จะใช้เมื่อจำเป็นเพื่อที่จะตรวจสอบความผิดปกติของสมอง เนื้องอกในสมอง ความผิดปกติในระบบประสาทส่วนกลางและระบบประสาทส่วนนอกเพื่อที่จะบ่งชี้เนื้องอกในช่องคอหรือความผิดปกติในเ ส้นโลหิตหรือเส้นประสาท การถ่ายภาพรังสี CT เป็นสิ่งที่จำเป็น และบางครั้งการทดสอบการทำงานของต่อมไทรอยด์และการวินิจฉัยด้วยคลื่นเสียงความถี่สูงก็อาจจะจำเป็น การส่องตรวจด้วยกล้องและสโตรโบสโคปใช้สำหรับการบ่งชี้ความผิดปกติที่มีมาแต่กำเนิด การอักเสบและความผิดปกติของการทำงานของกล่องเสียง

การรักษาโรคอัมพาตสายเสียง

การรักษาโรคอัมพาตสายเสียงข้างเดียวเริ่มมีมาเป็นเวลานานแล้ว ในปี 1911 ดร. วิลเฮม บรูนนิ่ง (Dr. Wilhelm Brunings เริ่มการรักษาสำหรับโรคอัมพาตสายเสียงเป็นคนแรกโดยการฉีดพาราฟินเข้าที่กล้ามเนื้อสายเสียงที่เป็นอัมพาต วิธีนี้ได้ถูกนำมาใช้เป็นวิธีหลักในการรักษาโรคอัมพาตสายเสียงจนถึงปี 1970 แต่ในปัจจุบันไม่ได้ใช้อีกต่อไปเนื่องจากผลข้างเคียงทำให้เกิดแกรนูโลม่า



ต่อมาในปี 1915 ดร. เออร์วิน (Dr. Erwin Payr) ได้พัฒนาวิธีการผ่าตัดกระดูกอ่อนไทรอยด์ซึ่งเป็นโครงสร้างของกล่องเสียง แต่จากนั้นไม่ได้มีทฤษฎีอย่างเป็นระบบจนกระทั่งปี 1950 และได้นำวิธีการนี้มาดำเนินการไม่มากนัก ต่อมาหลังจากที่ ดร. อิสชิกิ (Isshiki) ได้พัฒนาวิธีการผ่าตัดโครงสร้างกล่องเสียง ขึ้นในปี 1974 การผ่าตัดต่อมไทรอยด์จึงนับเป็นเรื่องธรรมดาไป นอกจากนั้นการผ่าตัดโครงสร้างกล่องเสียงวิธีอื่นคือวิธีการ arytenoid adduction ซึ่งได้เริ่มดำเนินครั้งแรกการกับผู้ป่วย 12 ราย โดยดร. สลาวิท (Dr. Slavit) และ ดร. มารากอส (Dr. Maragos) ในปี 1992 เมื่อเร็วๆนี้ได้มีการนำวิธีการผ่าตัดทั้ง thyroplasty และ arytenoid adduction มาใช้ควบคู่กัน

ในปี 1977 ดร.ทักเกอร์ (Tucker) ได้คิดค้นวิธีการผ่าตัดบางส่วนของกล้ามเนื้อโอโมไฮออยด์ออกซึ่งเชื่อมต่อกับเส้นประสาทไฮโปกลอสซัลและปลูกถ่ายไปยัง กล้ามเนื้อสายเสียง (กล้ามเนื้อไทรอริทีนอยด์) วิธีการนี้เป็นการนำเส้นประสาทอื่นไปแทนที่เส้นประสาทที่เป็นอัมพาตในสายเสียง อย่างไรก็ตาม วิธีการนี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้มากเนื่องจากต้องใช้เวลานานในการฟื้นฟูการทำงานของสายเสียง ต่อมาในปี 1984 ดร. ฟอร์ด (Dr. Ford) ได้พัฒนาวิธีการฉีดคอลลาเจนเข้าที่สายเสียง และในปี 1991. ดร. Mikaelian ได้นำเสนอวิธีการปลูกถ่ายไขมัน



วิธีการผ่าตัดล่าสุดที่นำมาใช้คือ Percutaneous Injection Laryngoplasty และได้นำเสนอวิธีนี้ต่องานประชุมสัมมนาทั้งระดับชาติและระดับนานาชาติโดยดร.ฮยองแทคิม ผู้ช่วยศาสตราจารย์ มหาวิทยาลัยแพทย์คาทอลิกประเทศเกาหลี และ ณ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการเยซอนคลินิก วิธีนี้เกี่ยวข้องกับการ ฉีด Artecoll ในเอ็นสายเสียงโดยใช้คลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ